Drumla to ludowy instrument muzyczny z kategorii idiofonów szarpanych.
Swój niepowtarzalny dźwięk zawdzięcza... swojemu użytkownikowi, z którego tworzy żywy instrument Dzięki prostej budowie pozwala na grę osobom w każdym wieku i stopniu umiejętności
Budowa drumli.
Drumla składa się z dwóch głównych części: nieruchomej części umieszczanej w jamie ustnej oraz języczka pełniącego rolę rezonatora.
Instrument w zależności od miejsca, z którego pochodzi, jest wykonany z innych materiałów. Drumla najczęściej wykonana jest metalu, przy czym instrumenty europejskie wykonywane są ze stali, zaś te pochodzące z krajów azjatyckich z brązu. Można również spotkać drumle wykonane z drewna oraz bambusa, jak również wielu innych materiałów.
Drumla – technika gry.
Na drumli gra się trzymając ją w ustach i szarpiąc palcem ruchomy języczek, przy czym najczęściej opiera się nieruchomą część instrumentu na zębach. Ramkę należy objąć kciukiem i palcem wskazującym, tak by nie tłumić języczka. Do lekko rozwartych zębów przednich należy przyłożyć równolegle wąską część instrumentu, w taki sposób by sam języczek nie dotykał zębów. Palcem drugiej ręki szarpiemy języczek, zarówno w kierunku ust, jak i przeciwnym.
Dźwięk modulujemy, zmieniając ułożenie jamy ustnej, ust, gardła oraz poprzez odpowiednie ruchy języka. Aby uzyskać ciekawą modulację, należy tak układać usta i język jak w przypadku wypowiadania różnych samogłosek. Różne barwy dźwięku uzyskuje się przez wdychanie i wydychanie powietrza.
Czasami spotykana jest również technika water drop, gdzie opiera się nieruchomą część instrumentu bezpośrednio w ustach bez kontaktu z zębami.
Odwieczny instrument ludów – historia o drumli i jej pochodzeniu.
Pochodzenie, nazwy w rejonach świata, może znów o rodzajach materiałów, kiedy się pojawiła, popularność na przestrzeni wieku, znaczenie kulturowe.
Pierwsze zapiski o drumli pojawiły się już w III w. p.n.e. w Chinach. Mimo to informacje o pochodzeniu instrumentu mówią, iż prawdopodobnie przywędrował ze stepów Azji Środkowej spośród plemion tureckich i stamtąd rozprzestrzenił się na cały glob.
Drumla posiada wiele nazw w różnych regionach świata. Na ten przykład, w języku angielskim Drumla nosi nazwę Jaw Harp, lecz często mylona jest z Jew Harp (żydowską harfą), co również powoduje błędne wyobrażenie o pochodzeniu instrumentu. Najbardziej popularna w Niemczech, Austrii, Norwegii, Sycylii i Korsyce (scaccia pensierri – instrument do wypędzania złych myśli). Drumla znana jest również w Karpatach wśród górali, na terenie Ukrainy, Indochinach oraz ogólnie pojętym dalekim wschodzie.
Drumla – prostota i przyjemność
Drumla jest niewielkim, poręcznym i bardzo prostym w obsłudze instrumentem. Nie wymaga niezwykłych umiejętności, aby móc na niej zagrać. Jest to instrument idealny dla osób, które chcą zrelaksować się przy muzyce, którą sami stworzą, wykorzystując przy tym przede wszystkim swoje ciało.
Instrument ten pozwala na połączenie się człowieka bezpośrednio z instrumentem. Drumla nie jest w stanie wydobyć dźwięków bez pomocy człowieka, który z kolei nada jej unikalną barwę i wydźwięk.
Jest dobrym wyborem dla osób dopiero wchodzących w świat muzyki, jak również dla doświadczonych muzyków, czy sporadycznych grajków.
